بعضی وقت ها ما می تونیم اتفاقات اطرافمون رو مهم به شمار نیاریم، و این واقعا اشتباه است. من می تونم صدای امواج دریا رو که به ساحل برخورد می کنند، وقتی که تو آپارتمانم در فلوریدا خواب هستم، نشنوم. اما صدای اونها متوقف نشده، این منم که قدردانی ازش رو متوقف کردم. و وقتی من قدر دانی کردن رو آغاز کنم، دوباره اون صداها رو می شنوم.
دیروز برای دوچرخه سواری رفته بودم و شنیدم که پرنده ها دارند آواز می خونند. اما چقدر پیش میاد که مشغول هستم و توجهی نمی کنم؟
وقتی ما تعمق می کنیم که قدر دانی کنیم، توجهمون به موهبت های اطرافمون جلب میشه. و با توجه کردن و قدر دانستنشون، نعمت های بیشتری رو جذب می کنیم. انجام این کار خود آگاهی خوشبختی تان را قوت می بخشد، و برای یک زندگی در حال پیشرفت و همراه با رضایت آماده تان می کند.
چرا همین الان چند دقیقه ای وقت نگذاری راجع به نعمتهایی که داری و باید براشون شکر گزار باشی، فکر نکنی؟
من یکی از چیرهایی که برایش خیلی قدر دان هستم رو می دونم، اون چیز "تو" و دیگر اعضای این بلاگ هستید. خیلی فوق العاده است که در جمعی از انسانهایِ دارای نبوغ فکری، که متعهد به رشد و پیشرفت هستند، باشی. من برای شما سپاسگزار هستم.
چند لحظه ای تامل کن و کسانی رو به یاد بیاور که به زندگیت خوبی می آورند. چرا همین قضیه رو بهانه ای نکنی و امروز به 3 نفر از اونها زنگ یا نامه (میل) نزنی؟ بگذار که بدونند قدر دان اونها هستی.
ترجمه : متراکانا
Very nicely said.
پاسخحذفSuper! waht is your fb nick?
پاسخحذف