لابد
یک جاي کار بدجور می‌لنگد ...
یلدا
باشد ... سرماخورده و خسته، با گلویی متورم؛ چنان که هر آب‌دهنی که فرو می‌رود تیر ِ جان باشد! دو تا تخم‌مرغ ِ سرد ِ آب‌پز،
بارِ ِ انار و آجیل و هندوانه‌ی شب ِ چله را تنهایی به دوش بکشند! ... در یلدایی
چنین، فال‌ت را از دیوان ِ «هایکوی کتاب» می‌گیری و، طولانی‌ترین شب ِ سال را،
به امید ِ صبح ِ یکی از «همین روزها» سر می‌کنی ...
