یکی از آرزوهایم هم این است، روزی کسی، برایم یک بافتنی با کامواهای
رنگیرنگی ببافد.
یک بافتنی؛ که تمام رَجهایش به نیت ِ تو باشد، چیزی که تمام بودنش
مال توست، در همهی آن حضور داری، در همهی لحظههای بافته شدنش بودهای.
و گاه فکر میکنم، نیمهی گمشدهی هرکس، بافتنی خداست براي او!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر